HPB-SB-7-252: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{Style P-HPB SB. Title continued | | {{Style P-HPB SB. Title continued | The Caves of Echoes (in Greek) |7-251}} | ||
... | {{Style S-HPB SB. Editors note|The original English text could be found in [http://www.katinkahesselink.net/blavatsky/articles/v1/y1878_017.htm BCW 1:238].|center}} | ||
---- | |||
==== Text in Greek ==== | |||
{{Style P-HPB SB. Title continued | The Caves of Echoes (in Greek) |7-251}} | |||
{{Style P-No indent|είχε κατοικήσει ''έπί'' τινα καιρόν περικυκλούμενος ''υπό'' Σιαμάνων. ’Αποκατέστη έν τή μικρά πόλει μετά τίνος έκ των τού δόγματος τούτου, και έλέγετο δτι έκαμνε πειράματα μεσμερισμού {{Footnote mark|(1)}} έπί τού Βορειοσιβηρανοϋ τουτου «μάγου», ώς εκαλείτο ύπδ των κατοίκων. Έδιδε γεύματα και διασκεδάσεις, καί καθ’ όλας τάς τοιαυτας υποδοχάς, αναλλοιώτως έπεδείκνυε τον Σιαμάνον του, διά τδν όποιον υπερηφανεΰετο. Ημέραν τινα, Οι πρόκριτοι τής Π... έποίησαν άπροσδόκητον εισβολήν εις τάς κτήσεις του Νικολάου Ίζβερτσώφ, και έςητήσαντο παρ’ αύτου νά τοϊς δανείση τό «Άντρον» του δι’ εσπερινόν συμπόσιον. ‘Ο Νικόλαος συγκατένευσε μετά μεγάλης αποστροφής, καί μετά μεγίστου δισταγμού παρεκίνήθη έπι τέλους νά έλΟη εις την διασκέδασιν, όπου ητο καί ό έμός γνώριμος.}} | |||
Τό πρώτον σπήλαιον καί τό παρά τόν αχανή λάκκον άνδηρον έλαμψαν την εσπέραν έκείνην έκ τών φώτων. ’Εκατοντάδες περιϊ πταμένων φανών καί λαμπτήρων, προσηρτημένων έκ τών ρωγμών τών βράχων, έφώτιζον την θίσιν, καί άπεδίωκον τά σκότη | έκ τών βρυωδών μυχών καί γωνιών, οπού υπήρξαν άνενόχλητα επί πολλά έτη. Οί σταλακτΐται τών τοίχων λαμπρώς έσπινθηροβολούν, καί αί κοιμώμεναι ήχοι αίφνηδίως έξηγέρθησαν υπό άναμίξεως φαιδρού γέλωτος καί συνομιλίας. O Σιαμάνος, δστις ουδέποτε είχε άπομακουνθή από τής θέας τού φίλου καί πατρωνός του, έκάθησεν έν τινι γωνία, ήμιεκστατικός ώς συνήθως. Κατακείμενος έπι εξέχοντας βράχου, περί τά μέσα τής μεταξύ τής εισόδου καί του υδατος οδού, με τό κίτρινον έρρυτιδωμένον πρόσωπόν του, τήν σιμήν ρίνα του καί την άραιάν γενειάδα του, έφαινετο μάλλον ώς δυσειδές τι λιθινον ειδωλον ή ώς ανθρώπινον όν. Πολλοί έκ τών τής συνοδίας συνωστίζοντο περί αυτόν καί έλάμβανον όρθάς αποκρίσεις άπό τού μαντείου εις τάς ερωτήσεις των, τού Ούγγρου περιχαρώς καθυποβάλλοντος τό μαγνήτιζαμενον «υποκείμενόν» του εις πολλάς τάσεις. | |||
{{Style P-Align right|(έπεται)}} | |||
{{Style S-HPB SB. Continues on |7-253}} | {{Style S-HPB SB. Continues on |7-253}} | ||
{{Footnotes start}} | |||
{{Footnote return|(1)}} Μαγνητισμού. | |||
{{Footnotes end}} | |||
---- | |||
{{HPB-SB-item | {{HPB-SB-item | ||
Latest revision as of 08:51, 27 September 2023
Legend
< The Caves of Echoes (in Greek) (continued from page 7-251) >
Text in Greek
< The Caves of Echoes (in Greek) (continued from page 7-251) >
είχε κατοικήσει έπί τινα καιρόν περικυκλούμενος υπό Σιαμάνων. ’Αποκατέστη έν τή μικρά πόλει μετά τίνος έκ των τού δόγματος τούτου, και έλέγετο δτι έκαμνε πειράματα μεσμερισμού (1) έπί τού Βορειοσιβηρανοϋ τουτου «μάγου», ώς εκαλείτο ύπδ των κατοίκων. Έδιδε γεύματα και διασκεδάσεις, καί καθ’ όλας τάς τοιαυτας υποδοχάς, αναλλοιώτως έπεδείκνυε τον Σιαμάνον του, διά τδν όποιον υπερηφανεΰετο. Ημέραν τινα, Οι πρόκριτοι τής Π... έποίησαν άπροσδόκητον εισβολήν εις τάς κτήσεις του Νικολάου Ίζβερτσώφ, και έςητήσαντο παρ’ αύτου νά τοϊς δανείση τό «Άντρον» του δι’ εσπερινόν συμπόσιον. ‘Ο Νικόλαος συγκατένευσε μετά μεγάλης αποστροφής, καί μετά μεγίστου δισταγμού παρεκίνήθη έπι τέλους νά έλΟη εις την διασκέδασιν, όπου ητο καί ό έμός γνώριμος.
Τό πρώτον σπήλαιον καί τό παρά τόν αχανή λάκκον άνδηρον έλαμψαν την εσπέραν έκείνην έκ τών φώτων. ’Εκατοντάδες περιϊ πταμένων φανών καί λαμπτήρων, προσηρτημένων έκ τών ρωγμών τών βράχων, έφώτιζον την θίσιν, καί άπεδίωκον τά σκότη | έκ τών βρυωδών μυχών καί γωνιών, οπού υπήρξαν άνενόχλητα επί πολλά έτη. Οί σταλακτΐται τών τοίχων λαμπρώς έσπινθηροβολούν, καί αί κοιμώμεναι ήχοι αίφνηδίως έξηγέρθησαν υπό άναμίξεως φαιδρού γέλωτος καί συνομιλίας. O Σιαμάνος, δστις ουδέποτε είχε άπομακουνθή από τής θέας τού φίλου καί πατρωνός του, έκάθησεν έν τινι γωνία, ήμιεκστατικός ώς συνήθως. Κατακείμενος έπι εξέχοντας βράχου, περί τά μέσα τής μεταξύ τής εισόδου καί του υδατος οδού, με τό κίτρινον έρρυτιδωμένον πρόσωπόν του, τήν σιμήν ρίνα του καί την άραιάν γενειάδα του, έφαινετο μάλλον ώς δυσειδές τι λιθινον ειδωλον ή ώς ανθρώπινον όν. Πολλοί έκ τών τής συνοδίας συνωστίζοντο περί αυτόν καί έλάμβανον όρθάς αποκρίσεις άπό τού μαντείου εις τάς ερωτήσεις των, τού Ούγγρου περιχαρώς καθυποβάλλοντος τό μαγνήτιζαμενον «υποκείμενόν» του εις πολλάς τάσεις.
(έπεται)
<... continues on page 7-253 >
(1) Μαγνητισμού.
Editor's notes
- ↑ That Dog Next Door by unknown author